Mzungu's on adventure!

Jeetje wat vliegt de tijd toch! Ik zit hier alweer bijna een maand, de weken gaan zo snel, maar als ik denk aan wat ik allemaal deze week weer heb gedaan en heb gezien is dat weer enorm veel. Dus toch maar weer tijd voor een nieuwe blog.

Terwijl ik nu heerlijk n de tuin zit en geniet van het zonnetje dat schijnt is dat extra genieten na deze week, want het leek wel Nederland. Het heeft namelijk bijna de hele week geregend en dan niet een buitje en weer droog, maar hele dagen zoals in Nederland. De bevolking was hier zo blij mee, want het heeft nog nooit zoveel geregend in november en dat is heel fijn hier. Regen is hier namelijk een zegen want hierdoor hebben ze betere oogsten en meer eten voor de dieren in de national parcs en dat is goed voor het toerisme. Alleen was het jammer voor mij, want ik heb natuurlijk niet aan een regenjas of poncho gedacht, dus ben iedere dag lekker begonnen met een douche tijdens het wachten op de bus. Dat was dan wel weer handig, want ik heb al twee weken geen water met douchen in onze badkamer, dus ga iedere dag met mijn handdoekje en shampoo douchen bij de andere meiden, een beetje campinggevoel zo.

Deze week heb ik weer heel veel kunnen doen en zien op stage/ werk. Deze week ben ik naar een internationale school geweest, dit zijn de duurste scholen van Tanzania en hier zitten vooral internationale en blanke kinderen. Het verschil met de government school had niet groter kunnen zijn. De klassen zijn erg klein en knus ingericht en het heeft een hele huiselijke sfeer. Ook zijn de klassen niet groot ongeveer 12 leerlingen en er hangen super veel persoonlijke werkjes van de kinderen aan de muur. Ook de speelzaal was boordevol met mooie en nieuwe materialen en er was een mega grote speeltuin. De leerkrachten zijn erg aardig en gemotiveerd en kijken echt naar het kind zelf, dat was heel mooi om te zien. Wel is het gek om te zien dat de verschillen in onderwijs zo groot zijn in Tanzania.

Ook was het deze week Halloween op school, dit was echt fantastisch! Alle leerlingen en leerkrachten moesten verplicht verkleed naar school komen. Dit is helemaal nieuw voor de mensen hier, de kinderen waren dus al de hele week aan het discussiëren over wat ze aan gingen doen en waren heel zenuwachtig. Op school waren ze ook allemaal foto’s aan het maken en elkaar aan het bekijken. Het was zo leuk om al die lachende en stralende gezichtjes te zien! Ze hadden ook allemaal zo hun best gedaan, echt heel leuk. Tijdens teatime hebben we een modeshow gedaan, alle kinderen mochten hun outfit laten zien en vertellen wat ze waren, hier zag je zowel kim als de kinderen echt stralen! Na teatime hebben we alle kinderen van de onderbouw geschminkt en gekozen wie het best verkleed was. Het was echt een hele leuke dag waar de kinderen van genoten en dus ik ook!!

Naast dat iedere dag anders loopt dan ik plan en ik veel meer doe dan ik van te voren kan verwachten. Ik weet beter wat er van mij verwacht wordt op stage en wat ik van hen kan verwachten. Ik krijg hierdoor meer ritme op de dagen en ben echt productiever bezig en dat voelt goed! Ik begin ook steeds meer resultaat van mijn werk te zien. Zo oefen ik elke dag Engels met een kleuter en deze week heb ik echt vooruitgang geboekt. Ik heb nl. mijn eerst gesprekje met hem gehad deze week. Hij begrijpt mij beter en hij kan nu ook met andere mensen een kort gesprekje voeren als ik hem help en stimuleer, dat is echt heel schattig. Het geeft mij enorm veel voldoening als ik dat zie.,... Naast deze leerling merk ik ook dat de anderen leerlingen steeds vaker naar mij toekomen en dat ik steeds meer connectie met de kinderen krijg. Ze komen steeds vaker dingen vragen en reageren enthousiast op mij als ik de klas binnen kom lopen, dat geeft wel een goed gevoel. Behalve dat ik en de leerlingen zich meer openstellen, merk ik ook dat de leerkrachten steeds meer beginnen te vertellen en mij steeds meer vertrouwen, waardoor ik ook steeds meer van hun leer en verhalen hoor over hun cultuur en manier van leven, want dat is zo anders dan in Nederland. Iedere leerkracht werkt hier fulltime en moeten dan ‘s avonds nog voor de kinderen zorgen, koken, wassen en schoonmaken.

Naast dat de leerkrachten steeds meer vertellen over het Tanzaniaanse leven en hun cultuur ben ik deze week ondergedompeld in de cultuur. Woensdagavond werd de moeder van de moeder van mijn gastgezin 100, dus was het groot feest in de tuin. Toen ik na mijn werk thuis kwam, stonden er vier mega grote partytenten, helemaal versierd met linten in de tuin, het leek wel een bruiloft met al die stoelen erbij. Ook hing er een geit boven het vuur te roosteren en was iedereen aan het zingen en het dansen, dus ben ik snel mijn mooie kleren aan gaan trekken en een plaatsje gaan zoeken. Ik was net op tijd, want toen ik ging zitten, begonnen ze praten. Wat bleek het feest begon met een kerkdienst helemaal in het Swahili, dus dat was moeilijk te volgen, maar wel heel bijzonder om een keer mee te maken. Tijdens deze dienst werden er ook nog twee kinderen gedoopt en werd er heeeeeel veel gebeden op verschillende manieren. Heel bijzonder om te zien dat mensen zoveel hoop halen uit hun geloof en dat graag samen willen vieren. Na deze drie uur durende mis, was het tijd voor het cadeau van de familie voor oma. Het was dus een hele grote taart, alleen dan anders dan in Nederland. De taart was namelijk die geit die ik ’s middags al had zien hangen. Deze was speciaal voor vanavond geslacht, gegrilled en helemaal versierd met bloemen en fruit. Ik schrok best wel toen ik die geit opeens zag, maar hier is het een groot offer om een geit cadeau te geven. Ze was dus erg blij met het cadeau en wilde dit met iedereen delen. Dus ja ook ik heb ook een stukje van deze geit geproefd, dat was wel een hele stap, maar het was best lekker. Na het eten was het voor de rest tijd voor de cadeautjes en daarna werd er gedanst, maar toen ben ik lekker naar bed gegaan. Toen ik naar boven ging en naast mij op de overloop keek, zag ik daar het karkas liggen van die geit die half opgegeten was. Die was gewoon even snel boven op een paar dozen gelegd, dat was wel een gek idee, maar wel typisch Tanzaniaans. Ik vond het een hele eer om op deze manier de cultuur en het echte leven hier te mogen ervaren.

Vrijdagavond zijn we weer lekker uiteten geweest om het weekend te vieren. Toen we naar het restaurant gingen met de taxi, zag ik opeens een verkeerslicht. Ze hebben hier nooit verkeersborden of verkeerslichten gehad en nu stonden ze er opeens. Je zou denken een hele verbetering, maar nee hoor. Heel Arusha was één grote file en de hele infrastructuur lag plat door de verkeerslichten. Er stonden super grote files en je moest heel lang wachten. Ik vraag mij ook af hoe vaak ze het doen, want als ze op stroom werken, zullen ze wel vaker uit dan aan staan. De afgelopen weken ligt de stroom er namelijk echt vaak af, dat is echt niet normaal. Ik denk dat bijna iedere dag wel een momentje heeft dat er even geen power is… maar ook dat went en geeft wel sfeer eigenlijk.

Dit weekend zijn we een weekendje weggeweest naar Moshi met twaalf meiden, dat is al best een uitdaging, maar het was echt super gezellig! De weg er naartoe was al een heel avontuur op zich, we gingen namelijk met het openbaar vervoer. Met tien blanke meiden liepen we op het lokale station en binnen twee seconde waren we een attractie. Ik denk dat er wel twintig mannen op ons afkwamen en wilde dat wij bij hen instapte. Ze begonnen helemaal tegen je praten en je de bus in te loodsen en je aan te raken. Na vijf minuten waren we elkaar al kwijt en was ik al overprikkeld… maar gelukkig hadden vrij snel daarna de goede bus gevonden en zaten we veilig binnen. Na ongeveer twee uur kwamen we aan in Moshi en ook daar kwamen alle taxidrivers op ons af om ons te brengen naar het hostel. Het was best indrukwekkend om op zo’n moment blank te zijn en iedereen wil iets van je, dat is echt gek. Na deze spannende en indrukwekkende reis begonnen we aan onze dagtrip. Eerst kregen we een typisch Tanzaniaans gerecht als lunch nl. chips mayai, dit is eigenlijk omelet met friet erin en is echt super lekker! Buiten regende het echt super hard en heel de straat was overstroomd. We zijn eerst naar het startpunt van de Kilimanjaro geweest en daarna naar de grotten. In deze grotten hebben burgers verscholen gezeten voor meerdere jaren tijdens de burgeroorlog tussen twee bevolkingsgroepen. Ik was blij dat ik na een half uur eruit kon, want de vleermuizen vlogen gewoon rond en kwamen steeds dichterbij en ik was natuurlijk weer de achterste…. Ik kan mij echt niet voorstellen dat mensen daar dag en nacht zaten. Na de grotten was het gelukkig droog en zijn we naar de waterval geweest en daar heb ik gezwommen, dat was echt heel gaaf om te doen! Je voelde helemaal de wind van het vallende water…. Daarna nog een typisch tanzaniaans bananenbiertje op en dat was smerig, het leek wel een rottende gepureerde banaan, maar gelukkig was de bananenbier erg lekker.

’s Avonds zijn we lekker op stap geweest en hebben we de karoakebar onveilig gemaakt. Het was leuk om te zien hoe anders het uitgaan hier is en hoe graag sommige meisjes en jongens willen scoren hier. Gelukkig gingen we op tijd naar huis want ik was best moe na deze lange en zware dag.

Zondag hebben we lekker de stad moshi verkend en lekker wat gedronken en gegeten. Ik vond het heel bizar om te zien dat er om de vijf meter mensen lagen te bedelen. Bijna allemaal waren ze gehandicapt of hadden ledematen die geamputeerd waren. Die worden hier gewoon aan hun lot overgelaten dat is wel zielig om te zien. Verder hangt er rust op straat en is het een gezellig stadje. De hoofdstraat is heel welvarend en mooie huisjes en als je dan één straatje naar links of rechts loopt, kom je tussen de krottenwijken. Ik blijf mijzelf verbazen hoe groot de verschillen zijn, maar zo dichtbij elkaar liggen.

Zo dit was het wel weer voor deze week! Ik hoop dat jullie een beetje beeld krijgen van wat ik hier ongeveer allemaal beleef in een week en ben benieuwd wat jullie van deze blog vonden! Jullie horen snel weer van mij!!